8 resultaten
Het kunnen selecteren van een behandeling met tyrosinekinaseremmers op basis van een ex vivo kinase-activiteitsprofiel, bij patiënten met vergevorderde kanker zonder standaard behandelingsmogelijkheden.
Beoordelen van de effectiviteit van de combinatie erlotinib en bevacizumab in 2e lijn na paclitaxel, carboplatin en bevacizumab bij patienten met een gevorderd niet-squameus NSCLC.
1. Vaststellen van de effektiviteit van de combinatie erlotinib-sorafenib bij patienten met een geletastaseerd niet-kleincellig bronchuscarcinoom uitgedrukt als de mate van ziekte stabilisatie na 6 weken. Bij een subgroep van patienten zal tevens…
Primaire doelstelling:Het bepalen van de histopathologische tumorrespons na 3 weken neoadjuvante behandeling met erlotinib bij patiënten met een niet kleincellig longcarcinoom stadium I/IISecundaire doelen: 1. Het beschrijven van voorspellende…
Het bepalen van de intratumorale concentratie van kinaseremmers na twee weken behandeling. De intratumorale concentratie zal gecorreleerd worden aan de plasma concentratie en, indien de proefpersoen instemt met het optionele huidbiopt), aan de…
Bekijken of dit hooggedoseerde, wekelijkse schema van erlotinib effect heeft bij EGFR-gemuteerde, NSCLC patienten die progressie hebben gekregen op eerdere TKI's in de standaarddosering.
Bepaling van de lange termijn prognose bij patiënten met een gevorderd niet-plaveiselcel NSCLC en EGFR-mutaties met of zonder T790M-mutatie bij de diagnose die worden behandeld met de combinatie van erlotinib en bevacizumab.
Het evalueren van de effectiviteit van HCQ en erlotinib combinatie therapie. Translationeel onderzoek is gericht op het exploreren van pharmacodynamische, predictieve en surrogaat-eindpunt biomarkers in tumorweefsel en bloed.