Het effect van nervus medianus stimulatie op cardiale electrofysiologie

Sterfte, morbiditeit en gezondheidszorgkosten als gevolg van atriumfibrilleren
(AF) vormen wereldwijd een groeiend probleem en therapeutische interventies
voor AF zijn vaak niet effectief. Jarenlang werd gesuggereerd dat het autonome
zenuwstelsel (AZS) een belangrijke rol speelt in de pathogenese van AF. Het AZS
kan ofwel remodellering in de boezems veroorzaken, ofwel zelf remodellering
ondergaan, waardoor het als substraat voor AF kan dienen. Verschillende
kritieke punten binnen de cardiale neurale as dienen als doelwit voor
therapeutische interventie. Studies hebben de effectiviteit aangetoond van
neuromodulatietherapie voor AF, waaronder low-level nervus vagus stimulatie
(LLVNS), stellatum ganglion block of ganglionated plexiablatie, bij het
verminderen van AF-induceerbaarheid, incidentie en last. Onlangs is ook
gebleken dat medianuszenuwstimulatie (MNS) anti-aritmische effecten heeft. Er
zijn aanwijzingen dat MNS een verkorting van de atriale effectieve refractaire
periode (AERP) en een verhoogde AF-induceerbaarheid tijdens snelle atriale
stimulatie voorkomt. Er is een draagbaar apparaat ontworpen voor MNS, en
voorlopige gegevens binnen de AF-populatie wijzen op het potentieel van dit
apparaat bij de behandeling van AF.
Eerder mapping onderzoek geeft aan dat LLVNS de elektrofysiologische
eigenschappen tijdens sinusritme (SR) beïnvloedt. Het onderliggende
elektrofysiologische mechanisme is echter onbekend.

Het primaire doel van deze pilotstudie is het onderzoeken van de impact van MNS
op de elektrofysiologie van het hart, gemeten middels hoge resolutie mapping
tijdens SR.

Deze pilotstudie is opgezet als een interventioneel onderzoek.

Cardiale mapping met hoge resolutie tijdens SR

Noch de patiënt, noch de onderzoekers worden op enigerlei wijze gecompenseerd
voor hun deelname aan dit onderzoek. Het is bekend dat de risico's verbonden
aan deelname verwaarloosbaar zijn, aangezien epicardiale mapping met behulp van
het niet-onderzoeksproduct (zie Medical Device Dossier) bij meer dan 1500
patiënten in eerdere METC-goedgekeurde onderzoeken (MEC 2010-054, MEC 2014-393,
MEC 2015- 373, MEC 2019-543, MEC 2020-0124) geen complicaties veroorzaakten. De
duur van de chirurgische procedure wordt minimaal verlengd door de epicardiale
mappingprocedure, naar schatting 8-10 minuten.
Studies op verschillende medische gebieden hebben aangetoond dat MNS een
veilige behandelingsmodaliteit is. Patiënten kunnen baat hebben bij deze studie
omdat is aangetoond dat MNS verkorting van de AERP en verhoogde
AF-induceerbaarheid voorkomt tijdens snelle atriale stimulatie. Bovendien kan
deze nieuwe therapie dienen als behandeling van AF bij niet-chirurgische
patiënten. Tegelijkertijd zijn het draagbare karakter en de
monitoringmogelijkheden van het apparaat naar voren gekomen als belangrijke
voordelen voor patiënten, waardoor de behandeling wordt vergemakkelijkt en
aanpassingen aan zorgplannen mogelijk worden gemaakt.