REC2Stim ter behandeling van refractaire epilepsie in de sensorimotorische cortex

Mensen met centraalkwabepilepsie (CLE) hebben aanvallen komend uit de
pre-centrale of post-centrale gyrus, meestal in de vorm van talrijke
convulsies. Deze aanvallen worden niet onderdrukt door anti-epileptische
medicatie, en hebben een grote impact op de kwaliteit van leven. Deze patiënten
willen graag geopereerd worden, maar omdat de epileptische bron in een
onmisbaar gebied ligt met de voornaamste aansturing van de skeletspieren, leidt
operatie in CLE vaak tot permanent functieverlies. Gedeeltelijke resectie of
een methode waarbij kleine krasjes in het hersenweefsel worden gezet, leidt
slechts bij 16% tot aanvalsvrijheid.
Corticale stimulatie bij 9 patiënten met CLE liet een aanvalsvermindering zien
van meer dan 90%, maar elektrische stimulatie in de centrale windingen kan
nauwelijks worden gegeven zonder de normale motor functie te verstoren. Dit
betekent dat er voor patiënten met CLE geen therapeutische oplossing is.

Wij willen een nieuwe methode van corticale elektrische stimulatie voorstellen.
Op een systematische manier bepalen we individuele instellingen, de beste
stimulatie locatie en een aanvalsdetectie algoritme in een voorspellend model.
Bij REC2Stim (Rationele Extra-eloquente Closed-loop Corticale Stimulatie) wordt
een trein van elektrische pulsen gegeven aan een nabijgelegen gebied, als een
aanval begint in de sensorimotorische cortex. Dit extra-eloquente gebied is
verbonden met de aanvalsplek en geeft daaraan de stimulatie door, zonder de
functie direct te beïnvloeden. Succes van REC2Stim zal de weg openen voor
behandeling van focale refractaire epilepsie in andere eloquent gebieden.

Dit is een prospectieve studie.

De klinische intracraniële EEG monitoring (normale duur van 7-10 dagen) zal verlengd worden met 2 dagen als begin van de studie. We testen verschillende stimulatie instelling en onderzoeken wat het effect hiervan is op interictale epileptiforme EEG activiteit (surrogaat marker voor ictale activiteit). Daarnaast bepalen we welke locatie en stimulatieparameters het meest geschikt zijn. Na het verwijderen van de klinische grid elektrodes wordt er een neurostimulator, Activa PC+S, geïmplanteerd, met twee elektrodestrips op de hersenen welke de stimulatie locatie en het eloquente, epileptische gebied zullen bedekken. Tijdens een >data verzamel fase>, wordt er nog niet gestimuleerd, en wordt er data uit de Activa verzameld om het aanvalsdetectie algoritme te trainen tot een sensitiviteit van minstens 50%. Deze fase wordt verlengd als er in deze drie maanden niet voldoende aanvallen verzameld zijn. Daarna zal de >REC2Stim fase> starten, waarin corticaal wordt gestimuleerd als er ictale activiteit wordt gedetecteerd. Wanneer corticale closed-loop stimulatie resulteert in vermindering van aanvallen in twee opeenvolgende maanden, zal een periode van sham stimulatie volgen. De duur hiervan is afhankelijk van de aanvalsfrequentie van de patient. De REC2Stim fase kan verlengd worden als de aanvalsfrequentie nog niet met minimaal 50% is verminderd, en de hoofdonderzoeker verwacht dat de aanvalsfrequentie nog verminderd kan worden en/of de kwaliteit van leven verhoogd. In dat geval zal de sham stimulatie ook later plaatsvinden. De studieduur is minimaal één jaar. Indien er vertraging plaatsvond bij één of meerdere fases, zal de deelnemer gevraagd worden of hij/zij deelname aan de studie met een jaar wil verlengen. Deze vraag zal herhaald worden totdat de deelnemer deelname aan de studie stopt, of de hoofdonderzoeker besluit om de deelname niet te verlengen, of de batterij van de Activa PC+S leeg is.

Deelnemers hebben verschillende anti-epileptische medicijnen geprobeerd en
komen niet in aanmerking voor epilepsiechirurgie. Er blijven dus geen
therapeutische opties over.
Onze studie is de enige die focust op deze specifieke groep patiënten met CLE.
De belasting bestaat uit 2 extra monitoringdagen met onderzoeken, 6
post-implantatie ziekenhuisbezoeken waarbij gedurende 8 uur intracraniële EEG
data wordt opgenomen als er een aanval is, minstens 9 post-implantatie
ziekenhuisbezoeken, in welke intracraniële EEG data wordt gestreamd gedurende 2
uur, en het aanvalsdetectie algoritme en stimulatie instellingen kunnen worden
aangepast; vragenlijsten moeten worden ingevuld voor en een jaar na implantatie
(2x45 minuten); en de deelnemer houdt wekelijks een dagboek bij om het aantal
aanvallen en de ernst vast te leggen (48x10 minuten).
Risico*s bestaan uit teleurstelling of depressie wanneer deze behandeling ook
niet effectief blijkt, infectie (2.5%), intracraniele bloeding (2.1%).
Als elektrodestrips of de neurostimulator moeten worden ge-explanteerd, dan is
er een toegevoegd risico van de extra operatie. Deze risico*s zijn
vergelijkbaar als bij andere diepe hersenstimulatiesystemen (zoals bij de
ziekte van Parkinson, of epilepsie). Het mogelijke voordeel is groot
(aanvalsvrijheid zonder functieverlies).