Het monitoren van orale slijmvlies microcirculatie in gezonde vrijwilligers na orale koeling

Orale cryotherapie wordt toegepast door het koelen van de mondholte met behulp
van ijs, koud water, ijsjes of een intra-orale koelings apparaat. Cryotherapie
wordt klinische gebruikt om de orale bijwerkingen van kankertherapie tegen te
gaan. Mucositis is een van de meest voorkomende toxiciteit die geassocieerd is
met cytotoxische chemotherapie (CT) en patiënten die chemotherapie ondergaan
worden hiermee aanzienlijk belast. Orale mucositis heeft een aanzienlijke
economische impact, vanwege kosten geassocieerd met symptoombestrijding,
voedingsondersteuning, beheer van secundaire infecties en ziekenhuisopname. Het
toepassen van cryotherapie tijdens infusie van CT verminderd de perfusie van CT
in het bloed rondom de mond slijmvlies en zo wordt CT beperkt de mondslijmvlies
te verzadigen.

In tegenstelling tot veel geneesmiddelen of apparaten die worden gebruikt voor
de preventie van orale mucositis, is orale cryotherapie doorgaans gemakkelijk
verkrijgbaar en daarnaast is het veilig, goedkoop en wordt over het algemeen
goed verdragen door patiënten. Cryotherapie kan alleen effectief zijn bij de
preventie van orale mucositis bij patiënten die chemotherapeutische middelen
krijgen met een korte halfwaardetijd, zoals een bolus 5-fluorouracil (5-FU),
bolus edatrexaat en hoge dosis melfalan (MEL). In de Multinational Association
Of Supportive Care in Cancer/International Society of Oral Oncology
(MASCC/ISOO) richtlijnen voor de behandeling van orale mucositis uit 2014 wordt
aanbevolen om orale cryotherapie toe te passen bij als preventie tegen orale
mucositis in patiënten die bolus van 5-FU krijgen en in patiënten waar hoge
dosis MEL gegeven wordt ter voorbereiding van hematopoietische
stamceltransplantatie (HSCT). Er zijn geen andere richtlijnen gerelateerd aan
orale cryotherapie voor andere oncologisch behandelingen omdat er te weinig
onderzoek is verricht in het algemeen. In patiënten waar 5-FU gegeven wordt is
5 min voor start van CT al begonnen met orale cryotherapie tot 30 min na
toediening. Rocke et al. verteld dat er geen extra voordelen ontstaan na 30 min
tot 60 min van het koelen van de mondholte in patiënten waarbij 5-FU werd
gegeven. Hoewel orale cryotherapie niet gepaard gaat met ernstige ongewenste
voorvallen, kan koeling van de mond bepaalde sensaties veroorzaken zoals
rillingen als gevolg van voortdurende blootstelling aan ijs en koud water.

In 1991 werd het eerste rapport van orale cryotherapie ter voorkoming van
5-FU-geassocieerde mucositis gepubliceerd en was gebaseerd op de hypothese dat
de cryotherapie lokale vasoconstrictie van de bloedvaten zouden veroorzaken en
de bloedtoevoer naar de slijmvliezen in de mond tijdelijk zou verminderen. De
werkingsmechanismen achter de interventie is niet uitgebreid onderzocht, echter
wordt deze hypothese nog steeds beschouwd als het meest waarschijnlijke
mechanisme van orale cryotherapie. Er zijn ook andere theorieën aanwezig met
betrekking tot orale cryotherapie, bij het ene theorie wordt aangegeven dat
koude temperaturen cellulaire metabolisme verlaagd of verminderd. Bij het
andere theorie wordt vanuit gegaan dat koude temperaturen voor vermindering van
de metabolische functie zorgt waardoor het mondslijmvlies tegen CT-schade
beschermd wordt. Volgens ons ontbreekt er in de literatuur bewijsmateriaal met
betrekking tot het lokale effect van orale cryotherapie op de orale slijmvlies
microcirculatie. In de huidige onderzoeksvoostel willen wij de subepitheliale
microcirculatie in het mondslijmvlies meten met behulp van incident dark-field
imaging (IDFI) en daarnaast willen wij ook lokale weefseloxygenatie meten met
behulp van nabij-infrarood spectroscopie (NIRS) die ons mogelijk meer inzicht
zou kunnen geven op de theorie dat metabolische functie van de cellen in de
mondslijmvlies verminderd zullen worden als reactie op lokale hypothermie.

Het doel van deze studie is het meten van microcirculatie en zuurstof saturatie
parameters in de orale mucosa voor en 30 min na orale koeling doormiddel van
twee verschillende koeling methoden. Hiermee wordt onderzocht of orale koeling
een verminderde microvasculaire perfusie en/of verlaagde metabolisme uitlokt
als een mechanistisch effecten. Verder willen wij ook weten of er een meetbaar
verschil is tussen de twee orale koeling methoden.

Dit is een cross-over klinisch onderzoek.

Tijdens orale koeling, geringe mucosal gevoelloosheid en verder geen
bijzonderheden.
Er zijn geen risico's verbonden aan de koeling of de metingen.