Pathofysiologie van acuut atriumfibrilleren bij obstructief slaap apneu

Obstructief slaap apneu is een veel voorkomende, vaak ongediagnosticeerde,
modificeerbare risicofactor voor het ontstaan van atriumfibrilleren,
complicaties gerelateerd aan atriumfibrilleren en de effectiviteit van de
behandeling. Het is onduidelijk welk obstructief slaap apneu gerelateerd
pathofysiologisch mechanisme, d.w.z. intrathoracale drukschommelingen,
hypoxemie of sympathovagale dysbalans, de dominante rol speelt. Een beter
begrip van deze mechanismen biedt waardevolle informatie voor toekomstige
diagnostische en therapeutische strategieën voor deze populatie.

Het primaire doel is de rol van de verschillende slaap apneu gerelateerde
pathofysiologische mechanismen onderzoeken in de initiatie van
atriumfibrilleren door een multi-parametrische strategie die de verschillende
mogelijke parameters combineert. De hypothese is dat intrathoracale
drukschommelingen het dominante mechanisme zijn.
Het secundaire doel is het valideren van niet belastende sensibele technologie
gebaseerd op fotoplethysmografie en diafragma electromyografie als surrogaat
voor intraoesofageale drukmeting als de gouden standaard voor de meting van
ademarbeid.

Dit is een observationele studie in een geselecteerd cohort. Proefpersonen
worden gerekruteerd en geïncludeerd in het Catharina Ziekenhuis en verwezen
naar slaapcentrum Kempenhaeghe voor volledig één-nacht polysomnografie, met de
toevoeging van diafragma electromyografie en fotoplethysmografie. De verkregen
data wordt geanalyseerd in de Technische Universiteit Eindhoven met behulp van
Philips.

Screening op obstructief slaap apneu in de atriumfibrilleren populatie is
volgens de Europese richtlijnen en polysomnografie is de gouden standaard in
het diagnosticeren van obstructief slaap apneu. De belasting en risico's die
geassocieerd zijn met deelname zijn beperkt; intraoesofageale drukmeting is de
enige toegevoegde belasting die geassocieerd zou kunnen zijn met deelname.
Hoewel intraoesofageale drukmeting onderdeel is van de reguliere klinische
praktijk en de gouden standaard is voor het meten van ademarbeid, wordt het in
de dagelijkse praktijk vaak niet gedaan vanwege verschillende redenen als het
kostenperspectief, voldoende diagnostische zekerheid op basis van andere
metingen van ademarbeid of patiëntcomfort. Echter, ernstige complicaties zijn
zeer zeldzaam en er is geen literatuur over complicaties met de hedendaags
gebruikte catheters. Beperkt discomfort kan aanwezig zijn als gevolg van de
intraoesofageale drukmeting. Indien nodig, kan de catheter verwijderd worden en
kan de polysomnografie verder uitgevoerd worden met de overige parameters.
Aangezien zowel obstructief slaap apneu als atriumfibrilleren zeer veel
voorkomend zijn, is er een grote groep patiënten die voordeel kan hebben bij de
resultaten van deze studie. De resultaten kunnen nieuwe inzichten geven in de
behandeling van atriumfibrilleren en de manier van screenen op obstructief
slaap apneu.