BREAK COVID: COVID-19 doorbraak infecties en correlaten van bescherming

In de huidige fase van de COVID-19 pandemie heeft bijna iedereen afweer tegen
SARS-CoV-2 opgebouwd, ofwel door vaccinatie, of door besmetting. Toch worden
vaak doorbraakinfecties gezien, ook na vaccinatie of natuurlijke infecties.
Nieuwe virusvarianten spelen daarbij een belangrijke rol.
Doorbraakinfecties zijn besmettelijk en een risico voor kwetsbare groepen.
Daarnaast kunnen na relatief milde doorbraakinfecties langdurige klachten
ontstaan (post-COVID). Meer kennis over de oorzaken van doorbraakinfecties en
welke groepen op welk moment risico lopen op een doorbraakinfectie en/of
ziekteverschijnselen, is nodig om het vaccinatiebeleid in Nederland te
verbeteren.
In dit onderzoek kijken we naar de rol van nieuwe virusvarianten én naar de
opgebouwde afweer, waarbij niet alleen antistoffen tegen verschillende
varianten en verschillende onderdelen van het virus worden gemeten maar ook de
reactie van B en T cellen, de zogenaamde cellulaire afweer. Dit wordt in groot
detail gedaan. Professor Frank Staal bij het LUMC is in staat om meer dan 40
merkers in witte bloedcellen tegelijk te bepalen. De analyse van de resultaten
is ingewikkeld. Prof Jelle Goeman van het LUMC is een expert op het gebied van
het analyseren van complexe uitslagen. Dr Jutte de Vries bepaalt welk virus de
oorzaak is van de infectie en onderzoekt ook of er specifieke veranderingen
zijn in het keel-neusslijmvlies. Innatoss voert alle antistoftesten en
standaard T cel testen uit.

In dit onderzoek bekijken we of we de een goede manier kunnen vinden om te
voorspellen welke mensen gevoelig zijn of blijven voor een corona-infectie, ook
na vaccinatie of het doormaken van een infectie.
Het doel van deze studie is om 3-5 onderdelen van het afweersysteem in het
bloed te vinden die bescherming bieden tegen doorbraakinfecties. Zo krijgen we
meer inzicht krijgen op het risico op doorbraakinfecties.
De resultaten uit deze studie worden gebruikt om het beleid rondom
coronavaccinaties in Nederland te verbeteren. Een beter beleid zal leiden tot
het beter inzetten van preventie- en behandelmethoden, juist bij de mensen die
veel risico lopen.

In dit observationeel, longitudinale onderzoek voeren we een uitgebreide
analyse uit van in totaal 48 cellulaire en humorale immunologische parameters.
Dit wordt gecombineerd met analyse van de SARS-CoV-2 varianten die betrokken
zijn bij de doorbraakinfectie. De studie begint met de analyse van reeds
aanwezige monsters en volgt deelnemers prospectief gedurende 9 maanden. Hierbij
wordt gemonitord op doorbraakinfecties. Het risico op een doorbraakinfectie
wordt vergeleken met de 48 markers. Nieuwe virusvarianten geidentificeerd in
neus-keelmonsters worden gesequenced en aan nader onderzoek onderworpen in een
gehumaniseerd muismodel.

De belasting voor alle deelnemers bestaat uit 3 bloedafnames, 1 per bezoek en
een keel-neusuitstrijkje bij het eerste bezoek. Deze 3 bezoeken worden gepland
met tussenpozen van ongeveer 3 maanden. Daartussen wordt aan deelnemers
gevraagd om zelf te monitoren voor infectie met een standaard zelftest bij
symptomen. Als de zelftest positief is wordt door de deelnemers zelf een
keel-neusswab afgenomen op dag 1 (duidelijke band in de zelftest), dag 5 en dag
14. Deze worden direct opgestuurd naar het LUMC. Na 2 weken wordt ook een
bloedmonster afgenomen om antistoffen, Te celactiviteit en biomarkers te meten.
De belasting is dus beperkt. Het gaat om routine interventies zonder
noemenswaardig risico en de totale tijdsbesteding is ongeveer 2 uur. Hoewel er
geen direct voordeel is voor de deelnemer is de belasting ook beperkt.