Mechanistische inzichten in mitralisklepprolaps en geassocieerde linker ventrikel remodelering: Ziekte van Barlow versus Fibroelastische Deficiëntie

Mitralisklepprolaps (MVP) is een frequente hartklepaandoening die gepaard kan
gaan met mitralisinsufficiëntie, hartfalen, ventriculaire aritmieën en plotse
cardiale dood. De ziekte van Barlow (BD) en fibroelastische deficiëntie (FED)
zijn de 2 meest voorkomende MVP subtypes, waarvoor op dit moment een identieke
aanpak en behandeling wordt aangeraden. Er is echter recent onderzoek dat wijst
op het bestaan **van een bijkomende cardiomyopathie bij patiënten met BD,
ongeacht de ernst van de mitralisinsufficiëntie. Deze zou kunnen worden
veroorzaakt door mutaties in cardiomyopathie genen. Verder lijkt het risico op
ventriculaire aritmieën en plotse cardiale dood hoger te zijn bij patiënten met
BD.
We veronderstellen dat mechanismen van linker ventrikel remodelering bij BD
bestaan uit een groter prolapsvolume en onderliggend genetisch substraat, naast
volume overbelasting gerelateerd aan mitralisinsufficiëntie op zich. Deze
zullen dan resulteren in ernstigere linker ventrikel remodelering en dysfunctie
bij patiënten met BD in vergelijking met FED.

Primaire doelstelling:
1) Evalueren van verschillende mechanismen van linker ventrikel remodelering
bij Ziekte van Barlow (BD) versus fibroelastische deficiëntie (FED), inclusief
transvalvulaire mitralis regurgitatie en prolapsvolume, zowel met
echocardiografie als cardiale MRI.

Secundaire doelstelling(en):
2) Evalueren van de prevalentie van titine (en andere) genetische varianten en
de impact ervan op linker ventrikel remodelering in BD versus FED.
3) Evalueren van het aritmogene potentieel van BD versus FED, en de relatie met
de ernst van mitralis regurgitatie, de mate van linker ventrikel remodelering
en de aanwezigheid van myocardiale fibrose.

Dit is een multicentrische, internationale prospectieve cohortestudie waarin we
streven om in totaal 200 patiënten met mitralisklepprolaps te includeren, 100
met de ziekte van Barlow en 100 met fibroelastische deficiëntie.
Om een voldoende grote cohorte te bereiken, zullen patiënten worden
geïncludeerd op de afdelingen cardiologie van 2 grote centra, namelijk het
Universitair Ziekenhuis Antwerpen (UZA, België) en het Maastricht Universitair
Medisch Centrum + (MUMC+, Nederland). Tussen beide centra bestaat op dit moment
al een samenwerking op vlak van genetisch onderzoek en research.

Deelname aan dit onderzoek heeft een zeer lage belasting voor de patiënt
aangezien een aantal van de onderzoeken regelmatig in de routine klinische
praktijk worden uitgevoerd, zoals echocardiografie, cardiale MRI en 24u-holter.
De onderzoeken vinden ambulant plaats zonder nood voor ziekenhuisopname.
* 3D-echocardiografie duurt 20-30 minuten, is niet-invasief en maakt deel uit
van de routine cardiale follow-up.
* Een cardiale MRI scan duurt 30-40 minuten, is niet-invasief en gebruikt geen
straling. Contra-indicaties voor MRI zullen worden gecontroleerd om het risico
te minimaliseren (bijv. zwangerschap, ernstige chronische nierziekte,
geïnplanteerde apparaten...). Mogelijke kan men last ondervinden van
claustrofobie, de veneuze punctie en opname van een contrastmiddel.
* Voor 24u-holter wordt de patiënt gevraagd een kleine monitor te dragen die
gedurende 24 uur is aangesloten op borstelektroden. Dit is niet pijnlijk en
heeft een lage belasting voor de patiënt met mogelijk irritatie door
huidelektroden en ongemak.
* Tot slot wordt na uitgebreid gesprek één bloedmonster afgenomen voor
genetisch onderzoek. Het inherente risico van genetische testing houdt in dat
bepaalde varianten van onbekende betekenis kunnen worden gedetecteerd, maar dit
risico zal beperkt zijn omdat we ons zullen concentreren op een specifieke set
van cardiale genen. Als er een mogelijk significante genetische variant ontdekt
zou worden, zal er een afspraak voor genetische counseling gepland worden.
Patiënten zouden voordeel kunnen behalen uit deze studie op basis van de
uitgebreide risico stratificatie van het hartkleplijden met betrekking tot de
ernst van mitralisinsufficiëntie, fibrose, aritmieën en genetische belasting.
Ter conclusie kan worden gesteld dat deelname aan deze observationele studie
gepaard gaat met een zeer lage belasting, zeer weinig risico's en potentieel
significante voordelen.