Effect van orale magnesium suppletie op de insulinegevoeligheid bij mensen met type 2 diabetes mellitus

Hypomagnesiemie komt vaak voor bij mensen met type 2 diabetes mellitus (T2DM).
Vanwege de vermeende associatie tussen hypomagnesiemie en insulineresistentie,
lijkt hypomagnesiemie mogelijk een rol te spelen bij de pathogenese van T2DM.
Het is niet bekend of magnesiumsuppletie insulineresistentie verminderd bij
mensen met insuline-behandelde type 2 diabetes en een verlaagd serum magnesium.

Onderzoeken wat het effect is van magnesiumsuppletie op de insulinegevoeligheid
bij mensen met T2DM en een verlaagde serum magnesiumconcentratie.

Placebo-gecontroleerde, dubbelblinde, gerandomiseerde cross-over
interventiestudie.

De deelnemers krijgen placebo of magnesiumgluconaat drank waarvan ze drie keer per dag 50 ml innemen (wat overeenkomt met een totale dagdosering van 15 mmol magnesium), beiden gedurende een periode van 6 weken in een gerandomiseerde cross-over setting. Beide behandelperioden worden afgesloten middels een hyperinsulinemische euglykemische glucose clamp.

De studiedeelnemers hebben geen direct voordeel van deelname aan de studie,
alhoewel een verlaagde serum magnesiumconcentratie bepaalde symptomen kan geven
(bijvoorbeeld spierkrampen) die tijdens deelname aan dit onderzoek kunnen
verminderen. Magnesiumgluconaat kan veilig worden voorgeschreven. Het kan
(tijdelijke) gastro-intestinale symptomen (bijvoorbeeld diarree) als bijwerking
geven. Een infuus kan leiden tot een hematoom of (milde) flebitis, welke
vanzelf overgaan. Tijdens de clamp bestaat het risico op een hypoglykemie,
echter is dit risico erg klein omdat de bloedglucose frequent wordt
gecontroleerd en glucose 20% continu wordt toegediend (en waarvan de
infusiesnelheid opgehoogd kan worden als de bloedglucose daalt). In meer dan
1000 clamps die alhier uitgevoerd zijn, heeft een ernstige hypoglykemie nog
nooit plaatsgevonden.