SeMaglutide en Albuminurie Reductie Trial in individuen met (ernstig) overgewicht zonder diabetes

Overgewicht en obesitas zijn een wereldwijd gezondheidsprobleem. Er bestaat een
sterke interactie tussen obesitas en chronische nierziekte (CKD). De
pathofysiologische mechanismen die aan deze interactie ten grondslag liggen,
zijn complex en omvatten hemodynamische verstoringen die leiden tot verhoogde
intra-glomerulaire druk en hyperfiltratie van individuele nefronen, ontsteking,
oxidatieve stress en apoptose. Glucagon Like Peptide 1 Receptor Agonisten
(GLP1-RA) zijn geïntroduceerd als medicijnen in de behandeling van diabetes.
Bovendien verminderen GLP1-RAen het lichaamsgewicht, bij patiënten met en
zonder diabetes, zonder hypoglykemieen op te wekken. Bovendien verminderen
GLP1-RAen albuminurie bij patiënten met diabetes type 2, en van liraglutide en
semaglutide is aangetoond dat ze verschillende risicomarkers van de progressie
van chronische nierziekte bij niet-diabetische obese mensne verbeteren. Het is
daarom waarschijnlijk dat deze middelen de progressie van de achteruitgang van
de nierfunctie vertragen bij hoog risico patienten met overgewicht/obesitas,
zonder diabetes.

Het hoofddoel van de studie is om de albuminurie-verlagende effecten van
semaglutide 2,4 mg s.c. eenmaal per week (Semaglutide 3 mg/ml) ten opzichte van
placebo vast te stellen bij niet-diabetische personen met obesitas/overgewicht
en verhoogde albuminurie.

Een 24 weken durende gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde, dubbelblinde,
parallelle klinische studie met twee armen met een wash-outperiode van 4 weken
na de dubbelblinde behandeling van 24 weken om de effecten na staken van het
geneesmiddel te onderzoeken.

Geschikte deelnemers zullen willekeurig worden toegewezen aan een behandeling van 24 weken met ofwel semaglutide s.c. 2,4 mg eenmaal per week (Semaglutide 3 mg / ml) of placebo. De startdosis semaglutide is 0,24 mg subcutane injectie met ophogen van de dosering semaglutide na 4, 8, 12 en 16 weken tot 0,5, 1,0, 1,7 en 2,4 mg.

Patiënten bezoeken de polikliniek frequenter dan standaard patiëntenzorg -
d.w.z. 10 bezoeken aan de poliklinische afdeling voor beoordelingen gedurende
een totale onderzoeksduur van 28 weken. Bij elk bezoek wordt een bloedmonster
afgenomen voor klinische chemie. Bij screening, randomisatie, week 20, 22, 24
en 28 worden drie eerste ochtend urinemonsters verzameld. Bij andere bezoeken
wordt een enkele eerste ochtend urine opgevangen. Bij 46 patiënten zal de
niet-radioactieve iohexolklaring worden beoordeeld om de GFR te bepalen.
Iohexol-klaringsmetingen zullen worden uitgevoerd tijdens drie bezoeken: aan
het begin en aan het einde van de dubbelblinde behandelingsperiode van 24 weken
en aan het einde van de wash-outperiode in week 28. Extracellulair volume en
totaal lichaamswater worden gemeten bij randomisatie, week 16, 20, 24 en 28 met
bio-impedantiespectroscopie. Er zijn geen directe voordelen voor deelnemers en
deelname is op vrijwillige basis. Deelnemers kunnen elk moment hun deelname
terugtrekken zonder dat dit van invloed is op hun standaard medische
behandeling.