De rol van de tussenwervelschijf in de progressie van adolescente idiopathische scoliose: een prospectieve studie op basis van magnetische resonantie imaging

Adolescente idiopathische scoliose (AIS) is een drie-dimensionale (3-D)
deformiteit van niet alleen de wervelkolom, maar van de gehele romp. Ernstige
scoliose kan leiden tot ernstige bijkomende problemen, waaronder hart- en
ademhalingsproblemen, rugpijn, cosmetische zorg, sociale en psychologische
problemen en de financiële kosten van de behandeling. Ondanks uitgebreid
onderzoek is de exacte oorzaak nog onduidelijk. Hierin is het voorspellen van
de progressie van groot belang; tot nu toe zijn er nog geen prognostische
factoren geïdentificeerd voor de patiënten met een snelle progressie van de
scoliose.

Veranderingen van de mechanische eigenschappen van de tussenwervelschijf zijn
geassocieerd met het ontstaan en de progressie van AIS. De tussenwervelschijf,
de belangrijkste stabilisator van de wervelkolom, bestaat uit een ring
fibrocartilagineus weefsel, genaamd de annulus fibrosis, en een gelachtige
kern, de nucleus pulposus (NP), die hoofdzakelijk uit proteoglycanen en
collageen bestaat. In eerdere studies zijn een aantal wijzigingen in de
tussenwervelschijf gemeld tijdens de progressie van de progressieve scoliose,
zoals een veranderde weefselsamenstelling van tussenwervelschijven die zijn
verwijderd tijdens de operatie. Een recente studie heeft aangetoond dat er in
de tussenwervelschijf tenminste driemaal zoveel vervorming is dan in het
wervellichaam van de scoliotische bocht. Deze bevindingen suggereren dat AIS is
vooral een 3-D misvorming is van de tussenwervelschijf en dat de abnormale
groei van de wervel, volgens de wet Hueter-Volkmann's, meer secundair hieraan
is. Deze grotere bijdrage van de tussenwervelschijf in de 3-D vervorming wordt
waarschijnlijk veroorzaakt door de lagere stijfheid van de tussenwervelschijf,
in vergelijking met de benige wervels.

Helaas is het onderzoek naar de tussenwervelschijf in de scoliotische
wervelkolom beperkt door het gebrek aan adequate diermodellen en het feit dat
het niet mogelijk is lichaamsmateriaal te analyseren tijdens de progressie van
de scoliose. Dit kan worden opgelost door de tussenwervelschijf in kaart te
brengen met *magnetic resonance imaging* (MRI).

Primaire doel:
Het doel van deze studie is om vroege veranderingen te detecteren in de
morfologie en het MRI signaal van de tussenwervelschijven tijdens de progressie
van de scoliose.

Secundaire doelen:
1. De bevindingen op de MRI correleren met de SRS-22 vragenlijsten die door de
patiënten worden ingevuld.

Hiervoor zullen drie MR scans per patient worden gemaakt; t=0, t=6 maanden.

Prospectieve cohort studie.

De resultaten van deze studie geven meer kennis over de rol van de
tussenwervelschijf in de progressie van AIS en op de mogelijke rol bij het
ontstaan van de scoliose. Daarnaast zijn er meer gegevens over de relatief
nieuwe MRI methode voor de tussenwervelschijf nodig om deze techniek in de
toekomst meer te kunnen gebruiken voor dit doel. Uiteindelijke voorspellende
factoren voor progressie kunnen in de toekomst worden gebruikt om de progressie
te voorspellen en maakt het mogelijk om eerder in te kunnen grijpen met een
niet-operatieve behandeling. Het betreft een onderzoek zonder invasieve
procedures, zonder contrast toediening en zonder blootstelling aan schadelijke
straling, hierdoor zijn er geen noemenswaardige risico*s verbonden aan dit
onderzoek.