Exocriene pancreasinsufficientie in hartfalen

Hartfalen is een complexe aandoening waarbij het hart niet meer in staat is om
voldoende bloed rond te pompen om aan de behoeften van het perifere weefsel te
voldoen. Dit resulteert in congestie en/of hypoperfusie en een systemische
neurohormonale en inflammatoire reactie. Uiteindelijke leidt dit tot
eind-orgaan dysfunctie waarbij de nieren, lever, hersenen en darmen reeds
bestudeerd zijn. De invloed van deze hemodynamische veranderingen op de
pancreas is nog niet goed onderzocht. Dit is opvallend omdat het abdominaal
compartiment en de pancreas bijzonder vatbaar zijn voor congestie en
hypoperfusie.

De pancreas is primair een exocriene klier, welke verantwoordelijk is voor de
uitscheiding van digestieve enzymen en bicarbonaat in de proximale duodenum. Er
lijkt een leeftijdsafhankelijke afname van exocrien pancreas parenchym, welke
gerelateerd lijkt aan hypoperfusie. Ondanks een tekort aan studies lijkt
hartfalen geassocieerd met exocriene pancreas insufficiëntie (EPI). EPI
resulteert in een verminderde spijsvertering en absorptie van de voeding. In
gevorderd hartfalen zou EPI de ontwikkeling en consequenties van cardiale
cachexie, een onafhankelijke prognostische voorspeller, kunnen versnellen.
Helaas is de prevalentie en consequentie van EPI in een gevorderd hartfalen
populatie nog niet onderzocht.

Er wordt verondersteld dat hartfalen geassocieerd is met congestie van de
pancreas wat resulteert in EPI en daarmee verminderde eetlust en cardiale
cachexie. Het doel van deze studie is om de prevalentie van EPI in een
hartfalen populatie te onderzoeken en dit te relateren aan markers van
verminderde eetlust en congestie. Dit zou kunnen leiden tot inzicht in
hartfalen-gerelateerde eind-orgaan dysfunctie en bijdragen aan dieet
interventie of enzym suppletie in de hartfalen populatie.

Het primaire doel van dit onderzoek is om de prevalentie van exocriene pancreas
insufficientie in een gevorderd hartfalen populatie te bepalen.


De secundaire doelstellingen zijn:
- Om de associatie tussen exocriene pancreas functie en markers van hartfalen
te bepalen
- Om de associatie tussen exocriene pancreas functie en patiënt-gerapporteerde
uitkomst te bepalen
- Om de associatie tussen exocriene pancreas functie en vitamine status te
bepalen
- Om de associatie tussen exocriene pancreas functie en verminderde eetlust te
bepalen
- Om de associatie tussen exocriene pancreasfunctie en het voorkomen van
gewichtsverlies te bepalen

De huidige studie is een single center, cross-sectioneel, case-controle,
observationele studie. in totaal zullen er 30 patiënten met gevorderd hartfalen
in het UMCG geincludeerd worden. Deze groep wordt gematcht aan 30 controles met
mild hartfalen.

Patiënten worden belast met additionele bloedafname, fecale-elastase test, en
een tweetal vragenlijsten. Er zijn geen risico's verbonden aan deze studie.