Leidt arthroscopisch anatomisch hechten van het anterieure talofibulaire ligament tot betere functionele resultaten in vergelijking met open anatomisch herstel in patienten met chronische enkel instabiliteit: een multicenter gerandomiseerd onderzoek

In het geval van langdurige enkelinstabiliteit, komen patiënten in aanmerking
voor operatief herstel. De exact zelfde techniek wordt tegenwoordig op twee
manieren uitgevoerd. De ene manier is door middel van een sneetje, zodat de
chirurg bij de banden kan komen, of door middel van een kijkoperatie. Beide
technieken worden vaak uitgevoerd en geven goede resultaten, maar het is niet
bekend of een van de twee tot betere resultaten leidt. Daarom gaan we beiden
technieken vergelijken.

Het doel van dit onderzoek is om te testen of het hechten van de enkelbanden
met een open of kijkoperatie gelijke resultaten geeft.

Om beide technieken te kunnen vergelijken, worden deelnemers van het onderzoek
verdeeld door een randomisatie programma over de scopische techniek en deopen
techniek. Beide technieken kunnen door alle deelnemende operateurs worden
uitgevoerd. Vanaf randomisatie mogen patiënten de ingreep weten. Echter is aan
de operatiewond te zien of iemand open- of gesloten geopereerd is, vandaar open
randomisatie. Voor en 3- en 6-maanden na de operatie worden deelnemers gevraagd
naar de polikliniek terug te komen voor een kort onderzoek van de enkel:
voorste schuiflade en ROM en om een vragenlijst in te vullen.

Door middel van een snee of een kijkoperatie wordt er een anker in de fibula geplaatst. Aan dit anker zitten twee draden vast. Deze twee worden door het anterior talofibulair ligament gestoken en vervolgens wordt het ligament strak getrokken (en eigenlijk verkort) tegen de fibula aan.

Patiënten belasting is minimaal en omvat ongeveer 2 uur voor het informatie
consult, de controles en de vragenlijsten over een periode van ongeveer 1 jaar
(i.v.m. de operatie wachtlijst). Risico's zijn ook minimaal omdat het gaat om
standaardbehandelingen met goede resultaten, waarbij het voornaamste risico de
complicaties zijn die voorkomen bij enkelchirurgie (bloedingen, infecties,
veneuze trombose, over- of onder-correctie etc.)