Progressie Biobank van Achalasie en Autoimmuun gastritis

Een gebrek aan kennis betreffende de pathogenese van autoimmuun ziekten van het
maag-darm kanaal leidt tot een vertraging in diagnose en behandeling. Dit geldt
ook voor autoimmuun ziekten van het bovenste deel van het tractus digestivus;
achalasie en autoimmuun gastritis. Deze ziektebeelden dragen een verhoogd
risico tot ontwikkeling van kanker met zich mee, maar tot op heden is het
onduidelijk welke patienten het meeste risico lopen en in hoeverre surveillance
kan bijdragen aan het opsporen van kanker in een vroeg stadium. Om deze reden
willen wij een prospectieve cohort studie opzetten om het natuurlijk beloop van
deze ziekten, alsmede de moleculaire achtergronden en risicofactoren, te
bestuderen. Met het prospectief vervolgen van deze patienten beogen wij de
kennig van de oorsprong van deze ziektenbeelden te vergroten en klinische
inzichten te vergaren, waaronder of surveillance van deze patienten kan
bijdragen aan vroege opsporing can kanker. Twee zulke cohort studies worden
momenteel al vervolgd in het Erasmus MC; patienten met Barrett's esophagus en
patienten met intestinale metaplasie van de maag, twee premaligne lesies
geassocieerd met een verhoogde kans op kankerontwikkeling. Deze databases
hebben al bewezen dat surveillance voor deze patientengroepen nuttig zijn. Met
het huidige cohort willen we onze kennis uitbreiden naar autoimmuunziekten van
de esophagus en maag, welke ook een verhoogd risico op kanker geven.

1. Te valideren of de huidige richtlijnen juist zijn, op basis van prospectieve
en retrospectieve data van dit cohort door een gastroscopie uit te voeren op
baseline, 1 jaar na inclusie en vervolgens iedere 3 jaar daarna, om het risico
van progressie tot kanker in dit cohort in kaart te brengen.
2. Het opzetten van een biobank om de pathogenesis van autoimmuun ziektes van
de esophagus en maag te bestuderen, waaronder:
2a. Te evalueren in hoeverre achalasie en autoimmuun gastritis overlap vertonen
met andere autoimmuun ziekten in de patient of diens familie (potentiele
risicofactoren)
2b. Mogelijke risicofactoren voor de ontwikkeling van autoimmuun gastritis en
achalasie in kaart te brengen door in kaart te brengen of de patient bloot
heeft gestaan aan herpes simplex virus, varicella-zoster virus of Helicobacter
pylori, alsmede overige componenten van het microbioom van de esophagus en maag
in kaart te brengen.
2c. Het bestuderen van het onderliggende mechanismen van het ziektebeeld door
o.a. analyse van HLA genotype, percentages en fenotype van infiltrerende immuun
cellen in esophagus en maag mucosa in kaart te brengen.

Dit is een multi-center prospectieve studie naar autoimmuunziekten van
esophagus en darm: Achalasie en Autoimmuun gastritis. Geincludeerde patienten
zullen worden gevraagd om een vragenlijst in te vullen om informatie
betreffende familie geschiedenis en patient geschiedenis van autoimmuunziekten
te achterhalen. Bij inclusie zullen biopten, serum en bloedstalen worden
verzameld voor de biobank, waaruit onder andere DNA zal worden geextraheerd,
immuunofenotypes zullen worden onderzocht en autoantilichamen zillen worden
bekeken. Bloed en biopten zullen bij iedere vervolgaspraak afgenomen worden.
Daarnaast zullen patienten met autoimmuun gastritis of achalasie
geidentificeerd worden door databases te raadplegen (ENDOBASE, PALGA, DBC), en
zullen pathologie data van deze patienten (zoals FFPE blok nummers voor
immunofenotypering) worden opgezocht uit het electronisch patienten dossier.

Deelnemers zal worden gevraagd bloed te doneren (<30 ML) en studie biopten
worden verzameld gedurende endoscopische (vervolg)onderzoeken. Het risico en
burden van de studie is derhalve verwaarloosbaar. We verwachten dat toekomstige
patienten baat kunnen hebben bij deze studie door toename van onze kennis
betreffende de ziektebeelden. Daarnaast verwachten wij dat een nauwgezetter
vervolg van de patienten mogelijk kan bijdragen tot opsporing van (pre)maligne
lesies in een vroeg stadium.