Klaring van subcutane hematomen, bovenste extremiteit versus onderste extremiteit in gezonde volwassenen

Binnen de forensische geneeskunde zijn hematomen een belangrijk element in
letsel beschrijving, daar deze hematomen het gevolg kunnen zijn van
mishandeling. Mishandeling komt in elke leeftijdscategorie voor, echter de
meeste aandacht gaat in de publieke opinie uit naar kindermishandeling en in
mindere mate naar ouderenmishandeling. Kindermishandeling is een groot
maatschappelijk probleem en het aantal gerapporteerde gevallen wordt elk jaar
groter. Uit onderzoek blijkt dat in 2010 ruim 118.000 kinderen en jongeren van
0 tot 18 jaar in Nederland (ruim 3 procent van het totaal) blootgesteld waren
aan een vorm van kindermishandeling (Tweede Nationale Prevalentiestudie
Mishandeling van kinderen en jeugdigen, 2011). Ouderen mishandeling is recenter
onder de aandacht gekomen. Hoewel exacte cijfers onbekend zijn, zijn er naar
schatting jaarlijks in Nederland zo'n 200.000 ouderen het slachtoffer van enige
vorm van mishandeling.

Het is bekend dat lichamelijk onderzoek en het visueel beoordelen van hematomen
onbetrouwbaar is en dus is er behoefte aan een betrouwbare en gevalideerde
methode. Dit in verband met het opstellen van een forensische tijdlijn en de
identificatie dan wel exclusie van potentiele verdachten. Een potentieel in de
dagelijkse praktijk bruikbare methode is het gebruik maken van spectroscopie.
Met behulp van een *spectrale camera* is in mogelijk om de mate van absorptie
van verschillende kleuren licht te meten en zo voor iedere positie in het beeld
de chemische informatie van het gemeten object vast te leggen. Hierdoor is het
voor ons mogelijk om stoffen die zich in een hematoom in de huid bevinden (b.v.
hemoglobine en bilirubine) te detecteren en vast te stellen hoe groot de
gebieden met een verhoogde concentratie van deze stoffen zijn. Voor het bepalen
van de leeftijd van het hematoom is (het verloop van) de grootte van de
hemoglobine en bilirubine gebieden essentieel. Met behulp van een hiervoor
ontwikkeld 3D model van de genezing van hematomen kan vervolgens de leeftijd
van dit hematoom bepaald worden.
Om de nauwkeurigheid en robuustheid van deze methode te testen is het
noodzakelijk dat deze wordt gevalideerd. Hiervoor zijn in het verleden enkele
succesvolle in vitro studies op bloedspatten en in vivo studies bij volwassenen
uitgevoerd. Echter, tot op heden is er nog geen onderzoek gedaan naar de
invloed van de locatie van het hematoom op het genezingsproces. Voor forensisch
onderzoek is deze vraag wel van groot belang, omdat als er een invloed van de
locatie is op de bepaling van de leeftijd van een hematoom, deze bepaling
mogelijk minder betrouwbaar is en dus niet direct toepasbaar is binnen het
strafproces.

Op gestandaardiseerde wijze, welke eerder is gepubliceerd, zullen subcutane
hematomen worden aangebracht bij gezonder vrijwilligers. Deze methode bestaat
uit een buis van 1 meter in verticale positie waardoor de onderzoeker een
gewicht, met afgeronde hoeken, van 400 gram op het te onderzoeken lichaamsdeel
laat vallen. De plek waar de impact plaats vind wordt gemarkeerd met een water
vaste markeerstift.
De locaties die onderzocht worden zijn de ventrale zijde van de dominante
onderarm en de dorsale zijde van het ipsilaterale onderbeen.
Voorafgaand aan het experiment wordt een opname gemaakt met de spectrale
camera. De opnames worden herhaald direct na de impact en vervolgens voor zes
dagen elke 24 uur.

Er zijn geen complicaties/bijwerkingen te verwachten naar aanleiding van dit
onderzoek. Dit mede op basis van eerder onderzoek waarbij deelnemers gemiddeld
een pijn score van 4,1 op een schaal van 1 * 10 aangaven.