De invloed van lage frequentie stimulatie van Dorsale Wortel Ganglion stimulatie op de perifere doorbloeding in patiënten met Complex Regionaal Pijn Syndroom en vasomotore ontregling.

Complex Regionaal Pijn Syndroom (CRPS) is een complicatie na een trauma of
operatie. CRPS wordt gekarakteriseerd door een continue regionale pijn in een
distale extremiteiten, vaak gecombineerd met vasomotore, sudomotore en
motor/trofische ontregeling. In de chronische fase van CRPS kan de aangedane
extremiteit in een koude extremiteit veranderen door vasomotore ontregeling die
een vermindering in doorbloeding veroorzaakt. Spinal cord stimulatie (SCS) is
een effectieve behandelmethode voor de pijn bij CRPS. Daarnaast blijkt SCS ook
perifere vasodilatatie te bevorderen. Echter heeft SCS een aantal nadelen. Deze
nadelen worden niet gevonden bij Dorsal Root Ganglion (DRG) stimulation.
Klinische observaties laten zien dat DRG stimulatie een positief effect kan
hebben op vasomotore ontregeling bij CRPS, in ieder geval in een deel van de
patiënten. Dit effect lijkt frequentie afhankelijk te zijn. De pathofysiologie
van vasomotore ontregeling in CRPS is niet volledig bekend. Endotheliale
dysfunctie is een van de mechanismen van vasomotore ontregeling in CRPS.
Mitochondriale dysfunctie wordt in cardiovasculaire ziekten geassocieerd met
endotheliale dysfunctie. Mogelijk speelt mitochondriale dysfunctie ook een rol
in de pathogenese van vasomotore ontregeling bij CRPS. De COMET monitor bepaald
het cellulair zuurstof metabolisme door het meten van mitoPO2 en mitoVO2 in de
cellen van de huid.

Het primaire doel van dit onderzoek is om te onderzoeken of laag frequente
stimulatie met een DRG stimulator effect heeft op de perifere doorbloeding bij
patiënten met CRPS en vasomotore ontregeling. Het secundaire doel is om te
onderzoeken of de frequentie die het beste effect heeft op de perifere
doorbloeding ook het mitoPO2 en mitoVO2 beïnvloedt.

Een prospectieve pilot studie.

Verschillende frequenties van stimuleren met een DRG stimulator.

Er is mogelijk een direct voordeel van deze interventie. Als de patient tijdens
het onderzoek beter resultaat heeft van een bepaalde frequentie of deze
aangenamer vindt, zullen de instellingen van de DRG stimulator daarnaar
aangepast worden. Op de lange termijn zal de studie mogelijk bijdragen aan een
betere behandeling van CRPS patiënten met vasomotore ontregeling. Patiënten
kunnen tijdelijk en reversibel een toename hebben van pijnklachten, een
verandering hebben van huidtemperatuur of huidskleur, of er kan sprake zijn van
zwelling van de aangedane extremiteit. Het meten van intracellulaire zuurstof
is een niet invasieve meting. De ALA-pleister die patiënten 5-8 uur voor de
studie moeten opplakken op zowel de aangedane als de contralaterale extremiteit
maakt de huid gevoelig voor licht. De meting van de mitoPO2 en mitoVO2 kunnen
bijdragen aan een beter begrip van de pathogenese van vasomotore ontregeling in
CRPS.