Von Willebrand Factor tjidens inspanning om hoog-risico patiënten met aortaklepstenose te identificeren - WISE studie

De prognose van een symptomatische ernstige aortaklep stenose (AS) is erg
slecht, met overlevingskansen van 15-50% na 5 jaar. Volgens de huidige
richtlijnen is een symptomatische ernstige AS een duidelijke indicatie om een
aortaklep vervanging (AVR) of een transcatheteter aortic valve implantation
(TAVI) te ondergaan. Asymptomatische ernstige AS en matige AS hebben echter een
betere prognose en is watchful waiting geïndiceerd. Een hypothese is dat er
toch een high-risk populatie bestaat binnen deze groep, die ook een slechte
prognose heeft. Het zou voor deze groep dus beter zijn om ook een vroegtijdige
invasieve behandeling te ondergaan.

De huidige manier om een AS te meten, gebeurt nu door een echografie van het
hart in rust, terwijl de meeste mensen juist klachten ervaren tijdens
inspanning. Dit is te vergelijken met klachten die worden ervaren bij coronaire
ziekten, deze klachten treden namelijk ook het vaakst op tijdens inspanning. Om
deze reden, om een high-risk groep binnen deze groep te ontdekken, zal tijdens
inspanning de ernst van de AS gemeten worden.

Meerdere studies hebben laten zien dat het high-molecular-weight multimeer van
de von Willebrand factor kleiner wordt bij mensen met een significante
aortaklep stenose of insufficiëntie als gevolg van een hoge shear stress. De
van Willebrand factor is een dynamisch multimeer. Bij het plaatsen van een
nieuwe klep herstelt het mulitmeer namelijk binnen enkele minuten door de
verandering van bloedstroom door de aortaklep. Ook kan dit worden gemeten door
de point-of care test 'closure time with adenosine diphosphate' (CT-ADP).
Dit wil zeggen dat het als biologisch mechanosensor kan dienen en dus een goede
maat zou zijn om de ernst van een AS te meten.

De hypothese van deze pilot studie is dat de von Willebrand factor
(HMWV-mulitmeren en PFA meting) verandert binnen enkele minuten tijdens
inspanning bij patiënten met een matige en met een ernstige aortaklep stenose
door een verhoogde bloedstroom en shear stress. Het doel is om dit aan te tonen
in deze studie. Vervolg studies moeten aantonen of deze verandering correleert
met een slechtere prognose en de ernst van de vernauwing.

Patiënten zullen een ergemetrie ondergaan, een veelgebruikte inspanningstest.
De verwachte hartfrequentie en wattage zal bepaald worden aan de hand van
leeftijd, geslacht en lengte. Een 12-afleidingen elektrocardiogram zal worden
gemaakt tijdens de inspanning. Ook zal de bloeddruk en de hartfrequentie
bijgehouden worden.

Bijkomend aan de standaard fiets test, zal de HMW multimeer en de CT-ADP test
worden afgenomen uit een perifeer infuus dat wordt ingebracht voor het starten
van de test. Bloedafnames zullen worden verkregen voor het starten, 4 minuten
na starten (op de helft van de test), tijdens piek inspanning en 5, 10 en 30
minuten na inspanning.


Deze personen zullen 5 jaar gevolgd worden na het doen van deze test. Wij
zullen hen nog 4 keer opbellen (na 6 maanden, 1 jaar, 2 jaar en 5 jaar) om te
informeren naar events (aortaklepoperatie/TAVI, hospitaliatie, dood) en
klachten (functionale capaciteit, angina pectoris, hartfalen, syncope) en
medicatie. Het electronisch patienten dossier kan ook geraadpleegd worden.

In tegenstelling tot een onderzoek naar medicijnen of interventies, zal deze
studie zich richten op de diagnostiek zonder behandeling. Elke stress test en
ook een ergometrie draagt een minimaal risico voor de patiënt, maar dit risico
is niet anders dan het risico van inspanning in het dagelijks leven van een
patiënt.
Daarnaast geeft het plaatsen van een perifeer infuus een minimaal risico