Lange-termijn uitkomst van split laminectomie voor de behandeling van cervicale spondylotische myelopathie

Cervicale spondylotische myelopathie (CSM) is een relatief vaak voorkomende
oorzaak van loopstoornissen en invaliditeit bij ouderen, waarvoor meestal
chirurgische behandeling nodig is. De standaard chirurgische behandeling van
multisegmentale CSM is een dorsale decompressie van het wervelkanaal door
middel van een laminectomie op meerdere niveaus. Hierbij worden echter vaak
postoperatieve problemen gezien, zoals persisterende axiale pijn, restrictie
van de nek bewegingen, spinale instabiliteit en kyphotische misvorming van de
nek in 15-20% van de gevallen. Deze problemen worden veroorzaakt door
chirurgische beschadigingen aan het posterieure extensor mechanisme van de
cervicale wervelkolom. Om kyphose te voorkomen en cervicale beweeglijkheid te
behouden, zijn minimaal-invasieve operatietechnieken voorgesteld die erop
gericht zijn het posterieur spieren-ligamenteuze mechanisme intact te houden.
In dit kader hebben wij een "split laminectomie" techniek ontwikkeld, waarmee
een selectieve en adequate decompressie van het cervicale wervelkanaal kan
worden bereikt, maar waarbij de musculaire (m.n. de m. multifidus en m.
semispinalis) en ligamentaire aanhechtingen aan de lamina en processi spinosi
zoveel mogelijk behouden blijven. Eerder is gebleken dat deze operatietechniek
veilig is en vergelijkbare korte-termijn resultaten oplevert als de
conventionele cervicale laminectomie. Belangrijke voordelen waren echter de
kortere operatieduur, kleinere incisies en minder bloedverlies. Hoe de lange
termijn resultaten en het percentage kyphoses zich ook gunstig verhouden ten
opzichte van de standaard laminectomie is echter tot op heden niet bekend.

Doel van het onderzoek is de radiologische en klinische lange termijn uitkomst
vat te stellen van een spier-sparende operatie-techniek voor posterieure
decompressie van het cervicale wervelkanaal (de z.g. "split-laminectomie).

Retrospectieve observationele cohort studie

Er zijn voor de deelnemers geen specifieke voordelen van deelname aan de
studie. De belasting die deelname aan het onderzoek met zich meebrengt houdt
het volgende in: invullen van een 3-tal korte vragenlijsten, het ondergaan van
een standaard oriënterend neurologisch onderzoek, en het laten maken van een
röntgenfoto van de nek. Wij menen dat deze belasting acceptabel is. De risico's
zijn zeer laag en omvatten alleen het stralingsrisico van de röntgenfoto. De
stralenbelasting bij dit onderzoek bedraagt 0,2mSv, wat gelijk staat aan
een-tiende van de jaarlijkse achtergrondstraling in Nederland. Wij zijn daarom
van mening dat dit zeer lage risico in verhouding staan tot de verwachte
voordelen van dit onderzoek, t.w. betere outcome na chirurgische behandeling
voor cervicale spondylotische myelopathie.