Jodium-mapping met behulp van subtractie bij computer tomografie van longembolieen versus dual energy computer tomografie.

Longembolie (LE) is de derde meest voorkomende acute cardiovasculaire
aandoening na myocardinfarct en beroerte en is in 30% van de gevallen fataal.
Snelle diagnose en behandeling is essentieel en hiervan wordt aangenomen dat
het de mortaliteit tot 10% kan verminderen.
Sinds 2007 wordt multidetector CT angiografie van de a. pulmonalis (CTPA)
gezien als de referentiestandaard voor de diagnose van acute longembolie.
Echter, conventionele CTPA geeft alleen morfologische informatie en geeft geen
mogelijkheid tot het functioneel beoordelen van de effecten van
thrombo-embolische stolsels op de doorbloeding van de long. Bloedstolsels die
geassocieerd worden met longembolie zorgen voor een afwijkende
bloeddoorstroming met segmentele of lobaire perfusiedefecten. Voornamelijk in
het geval van kleine, perifere longembolieen, zijn deze perfusiedefecten het
eerste zichtbare signaal van een bestaande longembolie. Bij conventionele CTPA,
kan het longparenchym slecht worden onderscheiden van omliggend weefsel door
vergelijkbare verzwakkingswaarden. Kleur-gecodeerde mapping van de
verzwakkingswaarden in de long kunnen dit probleem slechts deels ondervangen
maar zijn niet in staat de verdeling van het contrastmedium selectief weer te
geven.

Dual-energy CT (DECT) maakt beeldvorming van selectieve bloeddoorstroming
mogelijk door spectrale defragmentatie en het genereren van jodium-mapping.
Deze jodium-kaarten zijn in staat om abnormaliteiten, die corresponderen met
histopathologische veranderingen in acute en subacute longembolie, weer te
geven. Deze techniek verhoogt de sensitiviteit voor het detecteren van
embolieen, voornamelijk in kleine embolieen op een subsegmentaal niveau of in
meer distale vaten. Perfusie imaging kan verder mogelijk een rol spelen bij het
bepalen van de prognose en monitoring van de behandeling. Hierdoor is
dual-energy perfusie imaging reeds succesvol klinische geimplementeerd als
complementair hulpmiddel bij de detectie van longebolieen.

Het evalueren van beeldkwaliteit en nauwkeurigheid van de detectie van
perfusiedefecten, gereateerd aan pulmonaire pathologie, op jodium-mapping van
de long, gemaakt middels 2 verschillende CT-technieken: 1. een standaard
klinische CTPA met DECT en 2. een nieuwe techniek die een CT met een lage
stralingsdosis zonder kunstmatig contrast creeert uit een mono-energetische
CTPA (middels subtratie).

In totaal zullen 375 patienten een standaard CTPA met DECT ondergaan volgens de
lokale klinische richtlijnen. Ten behoeve van deze studie, zullen de patienten
een extra low-dose CT scan van de thorax ondergaan zonder kunstmatig contrast.
Standaard reconstructies van alle scans en DECT jodium-kaarten worden gemaakt
voor gebruik in de klinische verslaglegging en daaruit volgende
behandelbeslissingen op basis van de standaard klinische richtlijn.
Voor wetenschappelijke doeleinden zullen geselecteerde mono-energetische
beelden, opnieuw worden uitgewerkt, gebruik makend van een nieuw
subtractiealgortme om jodium-kaarten van de long te genereren. De met het
subtractiealgoritme gemaakte jodium-kaarten zullen niet gebruikt worden voor
klinische behandeling van de patient. Alleen de aanvullende low-dose CT zonder
kunstmatig contrast zal worden meegewogen in de klinische behandeling van de
patient.

Beeldvorming met CT wordt geassocieerd met risico's gerelateerd aan het gebruik
van straling en de toediening van jodiumhoudende contrastmiddelen. Voor
wetenschappelijke doeleinden zal geen extra contrast worden gebruikt, buiten
dat wat noodzakelijk is voor de reguliere klinische beeldvorming tijdens het
ondergaan van een CTPA scan. Het CT protocol voor deze studie is zorgvuldig
ontworpen om een stralingsdosis vergelijkbaar of lager te hebben dan standaard
CT protocollen voro de detectie van longembolieen. Het geschatte dose-length
product (DLP) van een standaard CTPA with DECT in het Meander Medisch Centrum
is 167 mGy-cm (effectieve dosis is 2.4 mSv, met 0,0146 mSv/mGy-cm als
conversiefactor). Patienten die deelnemen aan deze studie worden bloodgesteld
aan een geschatte extra DLP van 72 mGy-cm als gevolg van de extra CT scan
zonder contrast, resulterend in een extra effectieve dosis van 1,0 mSv. Dit
betekent dat de totale stralingsdosis in dezelfde orde van grootte ligt dan
vergelijkbare scans door de detectie van longembolieen in Nederland. De
aanvullende CT scan is niet verplicht in de diagnose van longembolieen, maar
wordt gebruik voor de klinische evaluatie van deze patienten.