De validiteit en betrouwbaarheid van de Steep Ramp Test bij ouderen van 55 jaar en ouder.

Om de gezondheidstoestand en het beloop van ziekten bij ouderen in kaart te
brengen en te evalueren is klinimetrie van belang. Interventies gericht op het
verbeteren van het beweegpatroon vragen om een valide baseline-meting. Tijdens
een baseline meting moet het uithoudingsvermogen van de patiënt in kaart
gebracht worden. Inzicht hebben in de fysieke fitheid is belangrijk om een
goede trainingsintensiteit te bepalen en op een goede manier de training te
evalueren. Hierdoor wordt het fysiotherapeutisch handelen meer transparant en
verbetert de kwaliteit.
Om fysieke fitheid te bepalen is de VO2max (maximale zuurstofopname) een van
de meest gebruikte parameters. De gouden standaard hiervoor is een Cardio
Pulmonary Exercise Test (CPET). De CPET is een fietstest waarbij de
zuurstofopname door gasanalyse en hartslag gemeten worden. De test kost veel
tijd. De CPET is bovendien duur door speciale analyseapparatuur en er is
opgeleid personeel nodig om de test uit te voeren. In de praktijk geven veel
ouderen aan dat ze deze test erg vervelend vinden. Door de kosten en benodigde
opleiding van personeel is de CPET is vaak niet aanwezig in eerste lijn zorg en
fysiotherapiepraktijken. De fysiotherapeut heeft baat bij een korte test waar
geen speciaal opgeleid personeel of dure apparatuur voor nodig is.
Momenteel is de Astrand-test een veelgebruikte fietstest, maar deze lijk geen
bruikbare test voor de klinische praktijk.
De Steep Ramp Test (SRT) is een korte test voor uithoudingsvermogen, waarmee
een benadering van de VO2max berekend kan worden, van ongeveer 6 minuten
inclusief warming up. Deze test heeft een eenvoudig protocol waarbij iedere 10
seconden het wattage met 25 Watt verhoogd wordt. Hierbij is geen gasanalyse of
hartslagmeting nodig. Deze test is eenvoudig uit te voeren, neemt weinig tijd
in beslag en er is geen speciale apparatuur vereist.
In meerdere onderzoeken is bewezen dat de SRT valide en betrouwbaar is voor
diverse populaties. Oorspronkelijk is deze test ontwikkeld om de
inspanningsintensiteit van een intervaltraining bij patiënten met chronisch
hartfalen te bepalen. Er is aangetoond dat de proefpersonen in eerder onderzoek
wel tot hun grenzen gingen maar dat hun hartslag en bloeddruk tijdens de SRT
relatief laag bleven in vergelijking met de CPET.
De SRT lijkt een geschikt en goed klinisch toepasbaar meetinstrument om het
uithoudingsvermogen te meten bij ouderen in de eerste lijn zorg. Het is echter
nog niet onderzocht of de SRT valide en betrouwbaar is voor ouderen.

Het doel van dit onderzoek is het vast stellen van de criteriumvaliditeit en
test hertestbetrouwbaarheid van de Steep Ramp Test om het uithoudingsvermogen
te meten bij ouderen van 55 jaar en ouder.
Om de criteriumvaliditeit van de SRT bij ouderen te onderzoeken wordt de test
vergeleken met de CPET die gezien wordt als gouden standaard. Wat betreft de
betrouwbaarheid zal de test-hertest betrouwbaarheid onderzocht worden.

Deze studie is een validiteits- en betrouwbaarheidsonderzoek. De deelnemers
zullen voor het betrouwbaarheids- en validiteitsonderzoek twee maal de SRT
uitvoeren en een CPET uitvoeren op drie verschillende testdagen. Een eerste
instantie wordt het validiteitonderzoek uitgevoerd waarbij de volgorde van de
testen gerandomiseerd wordt. Daarna zal er nog een tweede SRT uitgevoerd worden
voor het betrouwbaarheidsonderzoek.
Voor de betrouwbaarheid zal de Work Rate piek (WRpiek) van de eerste SRT worden
vergeleken met de WRpiek van de tweede SRT. Om de validiteit te onderzoeken
wordt de WRpiek van de SRT vergeleken met de VO2piek van de CPET.
Ook worden de twee vragenlijsten *Nederlandse Norm Gezond Bewegen* (NNGB) en
*Groninger Frailty Index* (GFI) afgenomen en antropometrische metingen gedaan.

De deelnemers voeren twee maal de SRT uit en een maal de CPET. De deelnemers
vullen de twee vragenlijst NNGB en GFI in. De twee testen en de twee
vragenlijsten zijn standaard testen en vragenlijsten uit de klinische
praktijk.
De SRT vraagt maximale perifere belasting en heeft in eerder onderzoek geen
complicaties gegeven bij laagbelastbare patiënten. De CPET is een maximaal
test. Echter zijn er over het algemeen weinig complicaties bij deze test. Door
een goede screening zijn complicaties nog verder te reduceren. In dit onderzoek
zullen mensen met cardiorespiratoire aandoeningen, cardiovasculaire
aandoeningen of aandoeningen aan het bewegingsapparaat waarbij niet maximaal
ingespannen mag worden dat ook geëxcludeerd worden.
Wanneer er toch druk of pijn op de borst, duizeligheid of een andere vorm van
onwel worden ervaren wordt door onderzoeker of deelnemer, zal de test direct
worden gestopt. De test zal ook worden gestopt wanneer de saturatie met meer
dan 5% daalt of lager wordt dan 85%.
Door het uitvoeren van deze studie kan mogelijk de test waarmee het
uithoudingsvermogen momenteel gemeten (CPET) word, vervangen worden door de
SRT. Het uithoudingsvermogen meten is dan minder belastend is voor de
deelnemers en het brengt minder kosten met zich mee voor de uitvoerders.