Waarnemen van elektromagnetische velden (EMV) - testen van een blootstellingsapparaat

Mensen die aangeven dat hun gezondheidsklachten veroorzaakt worden door
elektromagnetische velden (EMV), worden ook wel *elektro-hypersensitief* (EHS)
genoemd. De mogelijkheid om EMV te kunnen voelen, ofwel *electrosensibility',
wordt gezien als een voorwaarde voor het ontwikkelen van EHS. Mensen met
'electrosensibility' rapporteren acute, tijdelijke symptomen of geven aan dat
ze elektromagnetische velden kunnen 'voelen'. Wetenschappelijk onderzoek
bevestigt niet dat elektrogevoeligheid bestaat en ook niet dat niet-ioniserende
elektromagnetische straling gezondheidsklachten kan veroorzaken. Desalniettemin
kunnen *elektrogevoelige* mensen in hun dagelijkse activiteiten en welzijn
beperkt worden.
Strategieën om deze EHS mensen te helpen zijn hard nodig. In de toekomst wordt
een experimentele studie uitgevoerd waarbij aan individuen die aangeven dat ze
elektromagnetische velden kunnen voelen de mogelijkheid geboden om hun
hypothese te verifiëren met behulp van een gepersonaliseerde testprocedure.
Aangezien het van groot belang is dat deze toekomstige studie uitgevoerd kan
worden onder perfecte dubbel-blind condities, zonder aanwijzingen van een
*sham* (gesimuleerde blootstelling) of een echte blootstelling, is het nodig om
de apparaten te testen bij een groep van ten minste 40 gezonde vrijwilligers.
In de huidige wetenschappelijke literatuur is geen indicatie dat gezonde
vrijwilligers in staat zijn om electromagnetische velden, zoals die hier worden
toegepast, te kunnen voelen.

Het doel van het onderzoek is om vast te stellen of mensen waarnemen of het
blootstellingsapparaat 'aan' staat of niet.

Aan dit onderzoek zullen ten minste 40 gezonde vrijwilligers deelnemen. De
deelnemers worden blootgesteld aan een apparaat dat elektromagnetische straling
uitzendt in 4 verschillende frequenties (namelijk: GSM900, GSM1800, UMTS, DECT
telefoon, WiFi of een apparaat met 5 verschillende types van ELV [50Hz sinus
met andere frequenties]). Voor elke frequentie, zal in willekeurige volgorde
een serie van 10 testen (5 x echte blootstelling en 5 x 'sham' blootstelling)
worden uitgevoerd (dus 50 testen in totaal). Aan de deelnemer wordt gevraagd of
hij of zij denkt dat het apparaat 'aan' staat, oftewel elektromagnetische
velden uitzendt of niet. De signalen lijken zoveel mogelijk op
elektromagnetische velden zoals die in de dagelijkse werkelijkheid voorkomen.
De deelnemers brengen eenmalig een bezoek, dat maximaal 60 minuten zal duren,
aan de Universiteit Utrecht (locatie de Uithof). Dit bezoek houdt in dat (a) de
procedure wordt uitgelegd (informed consent laten ondertekenen), (b) de
proefpersoon een korte vragenlijst over EHS invult, en aangeeft in hoeverre
hij/zij zichzelf elektrogevoelig acht (c) een serie van 5 x 10 gerandomiseerde
blootstellingstesten (35 minuten) wordt uitgevoerd, waarbij de proefpersoon
aangeeft of het apparaat elektromagnetische velden uitzendt (*aan*) of niet
(*uit*), (d) de proefpersoon een korte vragenlijst invult met betrekking tot
aanwijzingen over de blootstellingscondities, en de deelnemer geeft opnieuw aan
in hoeverre hij/zij zichzelf elektrogevoelig acht. Mocht de deelnemer na afloop
interesse hebben in de persoonlijke resultaten, waaruit blijkt hoe vaak de
blootstelling inderdaad *aan* was in de testen dan krijgt hij/ zij deze
resultaten mee. In totaal zal het onderzoek maximaal 60 minuten duren.
Om dit onderzoek dubbelblind uit te voeren is het nodig dat ook de
project-assistent, die het onderzoek uitvoert, ten minste in een van de testen
aangeeft of hij/zij denkt dat het apparaat 'aan' staat of niet.

Voor elk van de 5 verschillende blootstellingstypen, ondergaan de deelnemers in een serie van 10 gerandomiseerde testen blootstellingscondities, namelijk 5 keer >sham> (gesimuleerde blootstelling) en 5 keer echte blootstelling. De duur van de blootstelling is 30 seconden, met een pauze van 5 seconden tussen de verschillende testen. De proefpersoon geeft aan of het apparaat elektromagnetische velden uitzendt (>aan>) of niet (>uit>).

De deelnemers brengen eenmalig een bezoek, dat maximaal 1 uur zal duren, aan de
Universiteit Utrecht (locatie de Uithof). De deelnemers worden voor een korte
tijd blootgesteld aan de signalen die het blootstellingsapparaat uitzendt. Deze
signalen lijken zoveel mogelijk op elektromagnetische velden zoals die in de
dagelijkse werkelijkheid voorkomen (in type en vermogen). Hierdoor zijn er geen
gezondheidsrisico's verbonden aan het onderzoek. In de wetenschappelijke
literatuur is geen indicatie dat er gezondheidsrisico's zijn.
Naast reiskostenvergoeding zullen de proefpersonen een VVV-cadeaubon ter waarde
van ¤10,- ontvangen.