Het effect van immobilisatie op spiercelkarakteristieken in gezonde jonge mannen.

Veroudering gaat gepaard met een afname van spiermassa/kracht, ook wel
sarcopenia genoemd. Dit proces leidt tot een verminderd prestatievermogen, een
verhoogde kans op invaliditeit en het verlies van fysieke onafhankelijkheid.
Uit voorgaand onderzoek blijkt de aanmaak van nieuw spierweefsel verminderd is
bij ouderen mensen na de inname van maaltijd grote hoeveelheid eiwit. De
snelheid van eiwitaanmaak in de spieren bepaalt de hoeveelheid en de kwaliteit
van ons spierweefsel. De verminderde aanmaak van spiereiwit in ouderen is
daarom een belangrijke oorzaak voor de afname in spiermassa en functie bij
mensen op leeftijd. Op spiervezelniveau wordt sarcopenie gekenmerkt door een
afname van het aantal en de grootte van de vezels. Deze afname in spiervezel
grootte komt met name in de type II vezels voor. De leeftijdsgerelateerde type
II spiervezel atrofie blijkt echter ook samen te gaan met een type II vezel
specifieke afname in het aantal satellietcellen (spierstamcellen).
Satellietcellen zijn essentieel in het onderhoud, de regeneratie en de aanmaak
van nieuw spierweefsel. De leeftijdgerelateerde afname in spiermassa zou dus
aangestuurd kunnen worden door de daling in het aantal satellietcellen. Ten
opzichte van jongeren, zijn oudere mensen lichamelijk minder actief. Deze
inactiviteit draagt waarschijnlijk bij aan het verlies van spiermassa bij
ouderen. Lichamelijke inactiviteit zou dus één van de oorzaken kunnen zijn voor
de leeftijdsgerelateerde afname in het aantal satellietcellen.
In het huidige onderzoek bestuderen we het effect van fysieke inactiviteit,
geïnduceerd door immobilisatie van 1 been, op spierkarakteristieken, aantal
satellietcellen en spiereiwit synthese in gezonde jonger mannen. Met de
resultaten van dit onderzoek kan meer inzicht verkregen worden in de
onderliggende processen van sarcopenie

Met deze studie willen we bestuderen in hoeverre fysieke inactiviteit,
geïnduceerd door immobilisatie van 1 been, leidt tot verandering in
spierkarakteristieken en aantal satellietcellen in gezonde jonge mannen.

Gedurende 8 weken zal de proefpersoon gevolgd worden. Na de eerste testdag
wordt 1 been, gedurende 2 weken, doormiddel van een gipsspalk geïmmobiliseerd.
Na de 2 weken immobiliastieperiode vindt de tweede testdag plaats om de
effecten te meten van de immobilisatieperiode. Zes weken nadat het been uit het
gips is gehaald, volgt de afsluitende derde testdag, dit om de effecten van het
natuurlijke herstel te meten.

De interventieperiode omvat 2 weken. Tijdens deze periode zal 1 been ,doormiddel van een gipsspalk, geimmobiliseerd zijn.

Mogelijk een hematoom op de plaats van het spierbiopt. Het spierbiopt wordt
afgenomen door een ervaren arts. De incisie geneest volledig en zal zorgvuldig
geïnspecteerd worden door een arts alvorens dat been geïmmobiliseerd wordt.
De straling van de CT-scan is verwaarloosbaar omdat er telkens slechts 1 enkele
opname ("single-slice") wordt gemaakt en dit enkel op 0, 2 en 8 weken.