Het ASPECT2-onderzoek: een fase III, gerandomiseerd, dubbelblind onderzoek naar het gebruik van apadenoson bij de detectie van perfusiedefecten van het myocard met Single-Photon Emission Computed Tomography (SPECT) Myocardial Perfusion Imaging (MPI)

Huidige beschikbare middelen voor farmacologische stress gebruikt bij
myocardial perfusion imaging zijn meestal nonselectief en hebben veel
bijwerkingen. Apadenoson is een nieuwe A2A agonist met grotere
bindingsselectiviteit voor de A2A receptor t.o.v. andere adenosine receptoren:
de A1, A2B, and A3 receptor subtypes. Apadenoson is mogelijk even effectief
als adenosine voor SPECT-MPI, met een lager incidentie van ongewenste
bijwerkingen.
De doelstelling van dit onderzoek is het aantonen van de non-inferioriteit
tussen het niveau van overeenstemming in de diagnose (patiëntclassificatie van
normaal, lichte tot matige of ernstige ischemische hartziekte, gebaseerd op het
aantal reversibele perfusiesegmenten) tussen sequentiële SPECT-MPI met
adenosine en sequentiële SPECT-MPI met adenosine en apadenoson.

Primaire doelstelling:
* Aantonen van de non-inferioriteit tussen het niveau van overeenstemming in de
diagnose (patiëntclassificatie van normaal, lichte tot matige of ernstige
ischemische hartziekte, gebaseerd op het aantal reversibele perfusiesegmenten)
tussen sequentiële SPECT-MPI met adenosine en sequentiële SPECT-MPI met
adenosine en apadenoson.

Secundaire poortwachterdoelstelling:
* Vergelijking van de veiligheid en verdraagbaarheid van de farmacologische
stress met apadenoson met die van adenosine, op basis van incidentie en ernst
van tijdens de behandeling optredende dyspneu, opvliegers, pijn op de borst,
hoofdpijn, misselijkheid, duizeligheid en buikpijn.

Andere secundaire doelstellingen:
* Beoordeling van de veiligheid en verdraagbaarheid van apadenoson op basis van
de incidentie en ernst van tijdens de behandeling optredende bijwerkingen
(AE*s, TEAE*s), veranderingen bij klinisch laboratoriumonderzoek, lichamelijk
onderzoek, lichaamsfuncties, ecg*s en het aantal patiënten die vroegtijdig het
onderzoek beëindigen wegens bijwerkingen.
* Vergelijking van de incidentie van tweede- of derdegraads AV-blok bij
behandeling met apadenoson met de incidentie bij behandeling met adenosine.
* Vergelijking van de ervaringen van de patiënt bij behandeling met apadenoson
met de ervaringen bij gebruik van adenosine, gebaseerd op de door de patiënt
beoordeelde Overall Bother Measure.
* Evaluatie van de vergelijkbaarheid van beeldvorming onder farmacologische
stress met apadenoson versus adenosine, gebaseerd op aanvullende
werkzaamheidseindpunten zoals de *summed stress score* (SSS), wandbewegingen,
mate van ischemie, locatie van de perfusiedefecten (verzorgingsgebied van de
coronairarterie) en berekening van de gevoeligheid en specificiteit met behulp
van angiografie ten opzichte van diagnostische classificatie (ischemisch versus
niet-ischemisch).
* Schatting van PK-parameters van apadenoson en ATL146a door middel van enkele
PK-monsters (alleen in geselecteerde centra).

een fase III, gerandomiseerd, dubbelblind onderzoek

De patiënten ondergaan twee SPECT-MPI-sessies onder farmacologische stress: periode 1, een klinisch geïndiceerde SPECT-MPI in rust en onder stress met adenosine, gevolgd door periode 2 waarin de patiënten in een verhouding van 1:1 gerandomiseerd worden naar een tweede SPECT-MPI in rust en onder stress met adenosine of met apadenoson. De patiënten krijgen één bolus IV-injectie met apadenoson (50 µg/ml steriele oplossing) van 2 ml (100 µg) of 3 ml (150 µg) totaal volume. Patiënten met een lichaamsgewicht onder 100 kg krijgen 100 µg apadenoson, patiënten met een lichaamsgewicht >100 kg krijgen 150 µg apadenoson.

De meest voorkomende bijwerkingen van adenosine en apadenoson zijn: pijn en een
onaangenaam gevoel in de borstkas, ongemakkelijk ademhalen, duizeligheid,
hoofdpijn, opvliegers (rood worden van de huid) en misselijkheid. Adenosine en
apadenoson kunnen een lichte toename van de hartslag en een verlaging van de
bloeddruk veroorzaken, wat kan leiden tot duizeligheid of een licht gevoel in
het hoofd.

Samenvatting van de te ondergane procedures:
- 2x bloedafname voor labonderzoek en zwangerschapstest
- 2x urine voor zwangerschapstest
- 1x Lengte en gewicht
- 2x Resting SPECT-MPI
- 2x Stress SPECT-MPI
- 2x Lichaamsfuncties
- 2x ECG
- 1x Lichamelijk onderzoek
- 1x Vragenlijsten

Patienten mogen:
- voorafgaand aan SPECT-MPI-tests gedurende ten minste 24 uur geen
cafeïnehoudende of methylxanthinehoudende voedingsmiddelen drinken of eten;
- voorafgaand aan SPECT-MPI-tests gedurende ten minste 24 uur niet met
dipyridamol worden behandeld;
- voorafgaand aan SPECT-MPI-tests gedurende ten minste 72 uur (3 dagen)
bepaalde medicatie, zoals theofylline en methylxanthinehoudende medicatie tegen
chronische obstructieve longziekte (COPD), niet gebruikten.