Het gezamenlijk creeren van ritmes in fMRI

Het vermogen muziek te maken en van muziek te genieten is een universeel
menselijke eigenschap en speelt een belangrijke rol in het dagelijks leven van
de meeste culturen [1].
Merker stelt dat in een muzikale contexten inter-individuele synchronisatie
tussen dansers, uitvoerders en toeschouwers kan worden geobserveerd. Dit type
synchronicititeit is uniek voor mensen [2]. Deze studie heeft als doel te
onderzoeken wat er gebeurt in de hersenen als 2 mensen hun
"trommelactivititeiten" op elkaar afstemmen en muziek maken in fMRI met een
gezamenlijk drum paradigma. Bovendien wordt gesuggereerd dat synchrone
activiteit samenwerking bevordert[3], het is mogelijk dat na een dergelijke
ervaring van het gezamenlijk creeeren van ritmes pro-sociaal gedragingen worden
gecreerd.

1. Molnar-Szakacs I, Overy K Music and mirror neurons: from motion to e-motion.
Oxford University Press.
2. Merker B (2000) Synchronous chorusing and human origins. In: N. L. Wallin
BMSB, editor. The origins of music Cambridge, Mass: The MIT Press. pp. 315-327.
3. Wiltermuth SS, Heath C (2009) Synchrony and cooperation. Psychol Sci 20:
1-5.

Het hoofddoel van dit onderzoek is de neurale correlaten van sensorimotor
synchronisatie te onderzoeken bij twee personen die muziek maken in fMRI met
een gezamenlijk ritme- paradigma, waarbij de onderzoeker met de proefpersoon
gelijktijdig zal "trommelen" (met synchroon ritme) in de experiment blokken.
Terwijl in de controle onderdelen de onderzoeker niet tegelijkertijd zal
"trommelen", maar alleen.
We willen deze twee condities vergelijken, waarbij in de experimentele conditie
de proefpersonen "trommelen" en tegelijkertijd het gezamenlijk synchroon
"trommelen" horen. In de controle conditie "trommelen" de proefpersonen zoals
in de experimentele conditie, maar horen tegelijkertijd een ander (de
onderzoeker) "trommelen", wat echter niet synchroon loopt. In de controle
conditie zullen de proefpersonen dus een a-muzikale ervaring hebben tijdens het
maken van ritmes zonder onderlinge afstemming, terwijl ze hetzelfde ritme
trommelen als in experimentele conditie.

De fMRI-studie bestaat uit twee delen: een kaartspel en gezamenlijk trommelen.
Het eerste deel, het kaartspel, is een taak met kleingeld. Het is de bedoeling
dat de deelnemer binnen 2 seconden uit 3 kaarten 1 kaart kiest. De kaart
wordt gekozen door op een knop te drukken van een MR compatible knoppendoos.
De deelnemers wordt gevraagd zoveel mogelijk geld te verdienen tijdens het
experiment. Aan het eind van het onderzoek zal de onderzoeker een willekeurige
sessie kiezen en het daadwerkelijk verdiende bedrag aan de deelnemer uitbetalen.

In het tweede deel, het gezamenlijk drummen, zullen de rechtshandige
proefpersonen samen trommelen met de (rechtshandige) onderzoeker.
De taak van de proefpersonen is om een ritme te trommelen in de fMRI met behulp
van een gewone knoppendoos.
Om alle proefpersonen op hetzelfde ritme en tijd te houden, zullen ze visueel
worden geleid bij het ritme wat ze zouden moeten spelen. De onderzoeker zal,
met de proefpersonen, ook trommelen met eenzelfde soort knoppendoos. Zij zit in
de controleruimte.
Deze fMRI-studie is in 2 verschillende blokken opgezet. In het experimentele
blok zal de onderzoeker simultaan trommelen met de proefpersoon. Zo zullen zij
gelijktijdig en in hetzelfde ritme spelen. Terwijl in het controleblok er niets
synchroon zal lopen tussen de trommelaars, omdat de onderzoeker de
proefpersoon niet zal horen, terwijl de onderzoeker wel trommelt. De
proefpersoon zelf zal wel beide horen in de beide blokken.

De proefpersonen zullen worden blootgesteld aan een magnetisch veld van 3
Tesla. Deze magnetische sterkte wordt reeds lang gebruikt in (f)MRI onderzoek.
Tot dusver zijn er geen neveneffecten waargenomen. In uitzonderlijke gevallen
zijn er meldingen dat de proefpersoon wat kriebel in de buik kan krijgen.