Studie naar de prevalentie van posttraumatische stress klachten, depressie, angst en behoefte aan controle bij vrouwen die bevallen zijn in Nederland

Een bevalling kan door vrouwen als een traumatische gebeurtenis worden ervaren.
Dit kan gepaard gaan met de kenmerkende posttraumatische stress-reacties zoals
nachtmerries, zich opdringende herinneringen, depressie, fysieke klachten,
angst, angst voor seksuele intimiteit en vermijding van toekomstige
zwangerschappen. Daarnaast zijn er ook aanwijzingen dat een psychologisch
trauma tijdens de baring kan leiden tot moeilijkheden met de binding tussen
moeder en kind, hetgeen zich op de lange termijn kan manifesteren als
hechtingsproblemen
Volgens de literatuur variëert het percentage vrouwen dat haar bevalling als
traumatisch beleeft tussen de 20 en 30 procent, waarbij het percentage vrouwen
dat een posttraumatisch stress syndroom ontwikkelt tussen de 2 en de 6 procent
ligt. Psychosociale factoren voor de geboorte spelen een belangrijke rol in de
voorspelling van een traumatische ervaring. Daarbij moet men denken aan
pre-existente psychopathologie, neiging tot disscociatie, verwachtingen,
nullipariteit, hoog scoren op gegeneraliseerde angst, en een voorgeschiedenis
van seksueel misbruik. Gebrek aan vertrouwen in de mogelijkheid om zelf
controle over pijn te zullen hebben samen met lage copingvaardigheden kunnen
gerelateerd zijn aan de negatieve perceptie die de vrouw heeft van haar
bevalling.
De volgende karakteristieken specifiek voor bevallingen kunnen een
traumatische ervaring voorspellen: gevoel van machteloosheid, pijn tijdens
de bevalling, de bevalling van een ziek of overleden kind, een
onzorgvuldige of vijandige behandeling door medisch personeel, inadequate
informatie gegeven aan de patiënte, onvoldoende gelegenheid om mee te
kunnen beslissen over de medische behandeling en medische interventie,
Veel van de bovengenoemde factoren zouden antenataal al onderkend kunnen
worden. Hier is echter geen geschikt instrument voor. Ook is nog onvoldoende
duidelijk wat de eventuele interventiemogelijkheden zijn voor en/of tijdens de
baring om het aantal vrouwen dat getraumatiseerd wordt door de bevalling te
verminderen. Echter, voordat bovengenoemde vragen beantwoord kunnen gaan worden
in prospectief onderzoek, moet er in de Nederlandse populatie eerst gekeken
worden naar de prevalentie van het probleem.

Om deze reden is besloten over te gaan tot een landelijke retrospectieve cohort
studie naar de prevalentie van problemen die zijn ontstaan bij vrouwen die zijn
bevallen in de eerste, tweede of derde lijn. Als het probleem voldoende
duidelijk is zal via het Consortium Verloskundig Onderzoek bij Zonmw
financiering van een prospectief vervolgonderzoek worden aangevraagd naar
oorzaak en nauwkeuriger identificatie van deze problemen. Uiteindelijk kan ook
een interventiestudie worden opgezet naar het voorkómen van de gesignaleerde
problemen).

Inzicht verkrijgen in de prevalentie van posttraumatische stress klachten,
depressie, angst en behoefte aan controle in een ongeselecteerde populatie
zwangeren in Nederland drie maanden na de bevalling, in relatie tot
obstetrische determinanten en persoonskenmerken.

Retrospectieve cohort studie

Invullen van vragenlijsten. Geschatte tijdsinvestering: 60 minuten