Plasticiteit van de hersenen bij patiënten met een avulsie van de plexus brachialis na overdracht van intercostale naar musculocutaneuze zenuwen

Er is aanzienlijk bewijs dat functie en representatie van lichaamsdelen in de
hersenen continu worden beînvloed door activiteit en gedrag, maar ook door
perifeer letsel als amputatie of hersenletsel zoals een beroerte. Deze
veranderingen in plasticiteit zouden verantwoordelijk kunnen zijn voor herstel.
Zowel functionele als structurele veranderingen lijken een rol te spelen in dit
proces. In hoeverre veranderingen de oorzaak zijn voor functioneel herstel of
deze zelfs tegenwerken, is onderwerp van discussie.
In deze studie willen we de plastische veranderingen in de hersenen die herstel
van bicepsfunctie teweegbrengen bij patiënten met een avulsie van de plexus
brachialis (die leidt tot een verlamming van een arm). In sommige gevallen kan
een overdracht van intercostale naar musculocutaneuze zenuwen uitkomst bieden.
Na overdracht raken intercostale motorprogramma's verbonden met de biceps.
Aanvankelijk kan bicepscontractie alleen gebeuren door een opzettelijke
ademhalingsinspanning. Aan het eindpunt van herstel echter, zijn ademhaling en
opzettelijke beweging van de biceps ontkoppeld geraakt.

Het hoofddoel van deze studie is de veranderingen in de hersenen na perifere
zenuwbeschadiging te identificeren en de functionele rol van deze veranderingen
voor het herstel te bepalen. Het secundaire doel van deze studie is het
evalueren van nieuwe fMRI methodologie in een patiëntenpopulatie.

Drie groepen proefpersonen zullen worden vergeleken: een gezonde controlegroep,
een patiëntengroep met goede bicepsfunctie na de operatie en een met geen
functioneel herstel. Verschillende soorten MRI data zullen worden verzameld.
fMRI data zal worden verzameld met twee verschillende functionele paradigma,
een met bicepscontractie (zowel echt als imaginair) en een met vrijwillige
ademhaling getimed naar een externe cue. Daarnaast zullen resting state fMRI en
diffusie tensor imaging (DTI) data worden verzameld om respectievelijk
functionele en structurele connectiviteit in de hersenen te kunnen onderzoeken.

Er zijn geen bekende risico's verbonden aan het participeren in een fMRI
onderzoek. Het is een techniek zonder catheterisatie of het toedienen van
exogene tracers. Talloze kinderen en volwassenen hebben magnetische resonantie
studies ondergaan zonder kennelijke schadelijke gevolgen. Sommige mensen worden
claustrofobisch wanneer ze in de magneet liggen en in deze gevallen zal de
studie onmiddelijk worden beëindigd op verzoek van de proefpersoon. De enige
absolute contraindicaties bij MRI studies zijn de aanwezigheid van metaal in de
hersenen of de ogen, of een pacemaker. Relatieve contraindicaties zijn o.a.
zwangerschap en claustrofobie. Proefpersonen die mogelijk zwanger zijn, die
mogelijk metalen voorwerpen in hun ogen of hoofd hebben, of met pacemakers
zullen worden geexcludeerd door de mogelijke contraindicaties.