Diagnostiek en behandeling van misofonie bij jongeren

    In Nederland en ook internationaal is er nog zeer weinig onderzoek gedaan naar klachten van misofonie. De aandoening misofonie werd voor het eerst, wereldwijd, door prof. Denys van het Amsterdam UMC beschreven. Dat is bijzonder, want het komt nog maar zeer sporadisch voor dat een

nieuwe psychiatrische stoornis ontdekt wordt. Bij volwassenen is al enig onderzoek verricht, maar over misofonie bij kinderen/jeugdigen is zeer weinig bekend. Personen die aan misofonie lijden, worden overvallen door oncontroleerbare, extreme woede, walging of haat bij het horen van normale menselijke geluiden (zoals kauwen, smakken, neus snuiven of ademhalen), met name in de thuissituatie. Dit kan ook optreden bij het zien van bewegingen die de gevoelens opwekken (bijv. malende kaken). Er zijn nog geen epidemiologische studies verricht naar misofonie bij kinderen. Twee studies onder jonge studenten laten zien dat de prevalentie van klinisch significante misofonie symptomen varieert van 6%-20%. Onderzoek op de polikliniek psychiatrie van het Amsterdam UMC, locatie AMC bij bijna 600 volwassen patiënten met misofonie liet zien dat de gemiddelde ontstaansleeftijd rond 13 jaar ligt, dus de klachten ontstaan al op jonge leeftijd. Bij Levvel worden geregeld kinderen al vanaf 8 jaar met misofonie aangemeld, terwijl ze dan al enige jaren last hebben. Hoewel veel volwassenen en kinderen deze klachten in milde vorm kennen, betekenen deze voor sommigen onnoemelijk lijden. De heftige emoties en nare gedachten moeten steeds onderdrukt worden, wat erg vermoeiend is. Misofonie kan een ernstig ontwrichtende invloed hebben op het leven van kinderen, thuis, op school en binnen het gezin. Kinderen kunnen bijvoorbeeld niet meer samen met het gezin eten, slapen, autorijden (bijvoorbeeld tijdens vakantie) of een normaal gezinsleven leiden. Er is sprake van veel vermijding van en anticipatie angst voor situaties met de geluiden. Er zijn tot op heden nog geen gevalideerde vragenlijsten voor de screening en diagnostiek van misofonie bij kinderen en jongeren; tevens is er nog geen evidence-based behandeling. 

Dit project heeft twee doelen:

1) Het valideren van twee vragenlijsten, namelijk de Misofonie Screeningslijst - Kind en Jeugd en de Amsterdam Misofonie Schaal-Jeugd (AMISOS-J) voor het tijdig en adequaat screenen en diagnosticeren van misofonie.

2) Het toetsen van de effectiviteit van het nieuwe groepsbehandelingsprotocol voor misofonie bij kinderen en jeugdigen.