Inspanningstraining bij volwassenen met een aangeboren hartafwijking.

Fysieke inspanning verlaagt het risico op cardiovasculaire morbiditeit en
mortaliteit bij gezonde individuen, alsmede bij patiënten met verworven
hartziekten. Het gunstige effect van fysieke inspanning wordt met name
veroorzaakt door een afname van cardiale zuurstofverbruik in rust. Daarnaast
wordt de diameter van de coronairvaten groter en de microcirculatie en
endotheefunctie beter. Ook verlaagt fysieke inspanning de kans op overgewicht
en diabetes mellitus type 2.

Helaas is er tot op heden weinig bekend over het effect van fysieke inspanning
bij volwassen patienten met een aangeboren hartafwijking; een steeds groter
wordende groep patienten. De Task Force for the Management of Grown-up
Congenital Heart Disease of the European Society of Cardiology beschrijft dat
(kinder-)cardiologen waarschijnlijk overbeschermend zijn geweest ten aanzien
van sportparticipatie bij deze patientengroep, maar geeft geen duidelijke
adviezen. Eerdere, kleinschalige, studies toonden een toename van
inspanningstolerantie na het volgen van een fysiek inspanningsprogramma.

Samenvattend, het is buitengewoon waarschijnlijk dat patienten met een
aangeboren hartafwijking eenzelfde positief effect zullen hebben op fysieke
inspanning als patienten met verworven hartziekten. De huidige studie behelst
de evaluatie van het effect van fysieke inspanning bij een grote groep
symptomatische volwassenen met een aangeboren hartafwijking.

Het doel van het onderzoek is het aantonen van een positief effect van fysieke
inspanning op de inspanningstolerantie, alsmede de kwaliteit van leven en het
NT-prBNP bij volwassen patienten met een aangeboren hartafwijking.

Multi-center, prospectief, gerandomiseerd onderzoek met geblindeerde evaluatie
van uitkomstmaten. Follow-up zesentwintig weken.

De interventie bestaat uit een inspanningsprogramma. De training wordt geindividualiseerd met als basis de hartslagreserve, welke wordt bepaald tijdens het baseline inspanningsonderzoek. Hierdoor wordt een optimale inspanningsintensiteit verzekerd. Het inspanningsprotocol duurt 26 weken; 3 sessies per week; tenminste 30 minuten per sessie. Patiënten houden een dagboek bij met daarin de data, de tijden en het soort inspanning dat is verricht. Eerdere onderzoeken naar inspanning bij volwassenen met een verworven hartafwijking toonden aan dat compliantie een probleem was. Om dit probleem te voorkomen werden twee veranderingen aangebracht in het huidige protocol. Ten eerste kunnen patiënten zelf kiezen welke sport zij verrichten om de trainingen te doen. Ten tweede worden alle patiënten, indien zij hiervoor toestemming verlenen, toegevoegd aan een besloten Facebook groep. Op deze Facebook groep kunnen patienten hun prestaties en vragen posten. De vragen kunnen worden beantwoord door de overige deelnemers en door de coordinerend onderzoeker. Patiënten kunnen deelname aan de studie op ieder gewenst moment staken, zonder dat daaraan consequenties voor hun behandeling vastzitten.

Eerdere studies over inspanning bij volwassen patienten met aangeboren
hartafwijkingen toonden aan dat inspanning veilig was in deze
patientenpopulatie. Inspanningsgebonden blessures kunnen worden verwacht. Er
worden geen (grote) cardiovasculaire risico's verwacht in deze studie. Alle
(cardiovasculaire) risico's zullen worden genoteerd en doorgegeven aan de
daartoe bevoegde instanties.